بررسی تطبیقی نحوه کاربرد خودگویی در ورزشکاران حرفه ای، مبتدی، تیمی و انفرادی شهر گرگان
ابوالفضل خان بیکی۱*، امیردانا۲,ناهیدرامک۳,علیرضا سنگانی۴
۱*-کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد ساری
۲- دکترای تربیت بدنی,عضو هییت علمی دانشگاه آزاد تبریز
۳- عضو باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان,کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد بندرگز
۴- دانشجوی دکترای روانشناسی وآموزش کودکان استثتایی دانشگاه آزاد واحد اهواز
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه نحوه کاربرد خودگویی در ورزشکاران حرفه ای، مبتدی، تیمی و انفرادی گرگان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع مقایسه ای، که در آن نحوه کاربرد خودگویی در ورزشکاران با توجه به نوع رشته ورزشی حرفه ای، مبتدی، تیمی و انفرادی مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی ۴۵۰ ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی و مبتدی و حرفه ای گرگان تشکیل دادند که ۳۷۰ نفر از ورزشکاران به صورت هدفمند در این پژوهش شرکت کردند. ابزار مورد استفاده در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه نحوه کاربرد خودگویی بوده است. همچنین برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های تحلیل واریانس تک متغیره (انوا) و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.
یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر نشان داد نحوه کاربرد خودگویی در ورزشکاران حرفه ای، مبتدی، تیمی و انفرادی تفاوت معناداری در سطح (۰۵/۰) دارا می باشند. این پژوهش نقش بسیار زیاد فعالیت های گروهی-اجتماعی در موفقیت های در حوزه های ورزشی تاکید داراست.
واژه‌گان کلیدی: نگرش، خودگویی، ورزشکاران حرفه ای –مبتدی،ورزشهای تیمی-انفرادی.
لینک دانلود مقاله: بررسی تطبیقی نحوه کاربرد خودگویی در ورزشکاران حرفه ای، مبتدی، تیمی و انفرادی شهر گرگان ص۱۲-۲۷
